Bir tek birkaç metrelik bir alana haiz olan bu minik bölmelerde, ortalama 60 santimetre genişliğe ve 170 santimetre uzunluğa haiz. Bu zor şartlarda, çoğunlukla yoksulluk ile savaşım eden kişiler yaşıyor.
Bir binada, 18 metrekarelik ‘odacık’ için ayda ortalama 300 dolar (5 bin 581 TL) ödeniyor.
Kiracılar, bu kontrplak kabinlerde tv, kitap ve kişisel eşyalarını koyabilecekleri birkaç raf bulundururken, banyolarını komşularıyla paylaşıyor.
“KİMSE BİZİ UMURSAMIYOR”
2017 senesinde Guardian muhabiri Benjamin Haas, Lucky House olarak malum bir binadaki tabut evlerden birinde yedi gün geçirdi. Kalmış olduğu hücre bir tek 1,1 metrekareydi ve penceresi yoktu, bu yüzden günün hangi saatinde bulunduğunu söylemek imkansızdı.
Birçok insan başka seçenekleri olmadığı için tabut evlerdee yaşıyor. Bir kiracı, Haas’a, “Burası benim gerçek evim değil, karım ve kızımla paylaştığım bir dairem var. Fakat burası bir çok tabut evden daha temiz ve hepimiz oldukca dost canlısı” dedi.
Hükümet verilerine nazaran, 2020 senesinde 200 binden fazla insan bu tabut evlerde’ yaşamakta. Üç senedir bir tabut evde yaşayan bir sakin 2019’da mevzu hakkında Sky News’e, “Kimse bizi umursamıyor. Unutulmuş durumdayız” dedi.
Yoruma kapalı.